Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη ανέδειξε την ανάγκη της προστασίας της υγείας και της ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς. Γιατί το «πάμε κι όπου βγει» κοστίζει ανθρώπινες ζωές.
Όμως και στο Δήμο μας το «πάμε κι όπου βγει» αποτελεί συνήθη πρακτική:
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι του Τμήματος Πολιτικής Προστασίας που υποχρεώνονται από τον Αντιδήμαρχο, και πλέον και με έγγραφη εντολή Δημάρχου, χωρίς εντολή της υπηρεσίας τους, να κλαδεύουν τα δέντρα των δρόμων της πόλης, την πιο τεχνική και επικίνδυνη εργασία πρασίνου, χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση και χωρίς μέτρα ασφαλείας.
Με το φόβο της απόλυσης, εξαναγκάζονται να κλαδεύουν ακόμη και ψηλά δέντρα, για τα οποία απαιτείται η χρήση γερανοφόρου, σκαρφαλωμένοι σε καρότσες ή στην οροφή φορτηγών ή ακόμη και πάνω στα δέντρα, με κίνδυνο ατυχήματος τόσο για τους ίδιους όσο και για τους διερχόμενους πολίτες και οχήματα.
Από την άλλη τα δέντρα, οι πολύτιμοι πνεύμονες της πόλης, καρατομούνται συλλήβδην, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι σύγχρονες Τεχνικές Προδιαγραφές, με κίνδυνο να καταστραφούν ή να γίνουν επικίνδυνα, ενώ η απόφαση για το ποιό δέντρο και πώς θα κλαδευτεί λαμβάνεται από τον Αντιδήμαρχο, και έναν εργάτη της υπηρεσίας Καθαριότητας.
Οι συνάδελφοι της Πολιτικής Προστασίας, για να εκτελούν εργασίες πρασίνου θα πρέπει να ενταχθούν στα συνεργεία της αρμόδιας Υπηρεσίας Πρασίνου, υπό την εποπτεία των έμπειρων δενδροκόμων και κηπουρών της υπηρεσίας, και με την καθοδήγηση και επίβλεψη γεωπόνων, σύμφωνα με τους κανόνες της Τέχνης και της Επιστήμης, τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου μας και την κοινή λογική.